Bewust bezig zijn met leven en groeien
Als pedagoog krijg ik veel vragen over de opvoeding en ontwikkeling van kinderen en jongeren. Alle ouders die ik zie willen graag het beste voor hun kind. Ik heb nog nooit een ouder meegemaakt die binnen zijn of haar eigen referentiekader niet zijn best deed. Zelf ben ik ook ouder van twee jonge kinderen, ook ik wil graag bewust ‘het beste’, maar ja, wat is dat dan? Dat is voor mijzelf net zo goed een zoektocht als voor elke ouder die ik begeleid.
Maakt gelukt gelukkig?
Het liefst willen we het allemaal: gezondheid, mee kunnen doen, een warm en gezellig gezin.
Maar ook een kind wat zonder al te veel ‘hick-ups’ een plekje in de wereld inneemt, een kind wat het naar zijn zin heeft op school en zich daar goed ontwikkelt. We willen ouders zijn die energie hebben om iets met hun kind te ondernemen en een leuke ouder te zijn, vaak met zelf ook leuk, uitdagend werk wat voldoende verdient. Het is fijn als het allemaal lukt. Maar de realiteit is vaak anders.
Soms lijken er twee werelden; de wereld van geslaagde foto’s en fijne berichten die je vooral naar de buitenwereld toe deelt, en je binnenwereld waarin veel ouders zich onzeker voelen over het opvoeden en over hun eigen rol als opvoeder. Het lijkt soms moeilijk, veeleisend.
Veel goede herinneringen die wij als ouders hebben over onze eigen jeugd hebben vaak te maken met de kleine dingen; appeltaart bakken, een huisdiertje hebben, een bijzonder compliment, door de bladeren rennen, de spanning en voorpret voor een feestje, de herinnering aan die keer dat je leerde een band te plakken, leerde fietsen, voor het eerst een stel gelukte oliebollen uit het vet wist te toveren bij opa en oma, boterhammen eten op een kleedje in de tuin. Eigenlijk de ‘normale’ dingen en ervaringen met een beetje extra glans.
Die kleine bijzondere dingen blijken soms verrassend moeilijk uit te voeren in de ‘waan van de dag’. Vaak hebben ouders, in vergelijking met hun eigen jeugd, nu de mogelijkheid om hun kinderen materieel meer te bieden dan wat zij vroeger hadden, vaak ook in een hoger tempo. Niet alleen de theatervoorstelling, maar ook het tosti eten in een gezellig restaurantje erna en het kinderfeestje later op de dag. We kunnen onze kinderen veel geven en dat is opzich niet verkeerd, maar het is wel veel. Niet een paar autootjes waar je het mee doet want meer komt er niet, maar een heleboel. Niet een paar boeken waar je zuinig op bent want meer boeken krijg je niet, maar een hele boekenkast vol.
De gedachten en eisen die ouders hebben over een ‘gelukt en gelukkig’ leven met kinderen zijn talrijk. We willen er graag aan voldoen maar dat lukt niet altijd. Het is gewoon teveel, het ‘mooie kleine’ wordt iets waar je naar verlangt, waar je van denkt: ‘ik zou er graag meer van zou doen, maar…’.
Een mogelijk gevolg; Ouders maken zich in toenemende mate zorgen dat hun kinderen en pubers steeds minder snel tevreden zijn, zich het veiligst voelen achter een scherm, hun emoties moeilijk uiten, slechter om kunnen gaan met geld, dat ze steeds maar meer willen. Ouders bemerken dat ze eigenlijk vaak weinig inzicht hebben in datgene wat er in het kind omgaat.
Met alle luxe die er om ons heen is en met alle mogelijkheden die er zijn om kinderen te vermaken blijft opvoeden soms voelen als ontoereikend en niet genoeg. Veel ouders zouden graag anders willen; terug naar de basis, maar hoe doe je dat?
Wat voor ouder wil je zijn?
Als ik met ouders een traject aanga waarin ze me vragen om hen te helpen om de communicatie in hun gezin en hun band onderling te verstevigen, dan ga ik vaak terug naar de basis:
Wat voor ouder wil je zijn? Wat wil je dat je kind leert over jullie gezin? Welke waarden binden jullie? Wat denk jij dat jouw kind sterk maakt voor later?
Mindful bezig zijn met leren en ontdekken met je gezin
Over het creeeren van een basis kan je praten. Maar doen voelt vaak ook heel fijn!
De Kinderbrigade biedt trajecten voor ouders en kinderen om als gezin samen meer in balans te komen. Wanneer je als ouder de tijd neemt om met je kind of puber te werken aan de dingen die binnen jullie gezin belangrijk zijn, werkt dit verstevigend voor jullie band. Niet ‘praten over‘ maar ‘doen!‘ is voor kinderen en pubers van wezenlijk belang. Al doende leer je.
Investeren in doen met je kind, in aandacht en met respect naar elkaar, werkt positief in de ontwikkeling van je ouder kind relatie. Zeker in de aanloop naar de puberteit.
Samen bewust bezig zijn is niet alleen leuk voor kinderen, het is ook fijn voor jou als ouder. Tijdens de activiteit leer je zelf nieuwe vaardigheden (je ontwikkelt je praktisch) en je krijgt aanknopingspunten om samen met je kind activiteiten te ontwikkelen die jullie band versterken. Niet omdat er iets ernstigs aan de hand is, maar gewoon omdat het fijn is om bewust bezig te zijn met wie jullie als gezin willen zijn.
Wat ga je doen?
Onder deskundige pedagogische begeleiding ga je als gezin aan de slag. Hierbij speelt oog voor de natuur, bewust bezig zijn met details en keuzes maken over jullie basis een belangrijke rol.
Afhankelijk van het seizoen biedt de Kinderbrigade de volgende activiteiten aan *
– samen met je kind broodbakken
– samen met je kind jam maken
– samen met je kind appelmoes maken
– samen met je kind muesli maken
– samen vlierbessen plukken en vlierbessensap maken
– een eigen activiteit, ik denk graag met jullie mee!
Wil je een indruk van de manier waarop ik Mindfulness vormgeef voor mijn gezin en voor anderen? Neem een kijkje op mijn eigen blog www.datmaakjelekkerzelf.nl
*werkmateriaal inbegrepen, je zelfgemaakte producten mogen uiteraard mee naar huis. *met allergieën wordt op verzoek uiteraard rekening gehouden.